Steekmuggen of muskieten zijn de bekendste muggen en zijn in beginsel onschuldige insecten die leven van nectar. Toch staan ze voor de mens bekend doordat ze bloed zuigen, althans de vrouwtjes tijdens de aanmaak van de eitjes. Bij de mens resulteert dat meestal in een rode jeukende bult, maar stekende muggen kunnen ook veel schade aanrichten vanwege ziekten die ze kunnen verspreiden, zoals de beruchte westnijlziekte. In tropische gebieden verspreiden muggen op grote schaal vaak dodelijke ziekten (onder andere malaria), waaraan jaarlijks miljoenen mensen sterven. Ook op dieren kunnen muggen verschillende ziektes overbrengen. Vogel- en veehouders kunnen hierdoor enorme economische schade lijden. Muggen kunnen bijvoorbeeld ook verantwoordelijk zijn voor grote uitbraken van veeziekten, zoals blauwtong.

Deze slang staat bekend om zijn extreme giftigheid waardoor een beet dodelijk kan aflopen als deze niet medisch behandeld wordt. Het gif werkt verlammend en kan de ademhaling stoppen. Er is een medicijn maar sommige mensen zijn daar allergisch voor, zodat het niet altijd gevaarloos kan worden gegeven. De zwarte mamba wordt agressief als hij in het nauw wordt gedreven en valt aan, maar is schuw en zal vluchten als de kans zich voordoet. Op korte afstand is de slang erg snel waardoor het vrijwel onmogelijk is om een beet af te weren. Vooral langere exemplaren zijn sneller en hebben een groter bereik. Met één enkele beet kan voldoende gif worden geïnjecteerd om 20 of meer volwassenen te doden, en de dood kan soms in 20 minuten al intreden, waardoor medische hulp vaak te laat komt. Een boze mamba kan herhaaldelijk bijten.

Chironex fleckeri geldt als een van de giftigste diersoorten ter wereld. Een enkel exemplaar bevat genoeg gif om 60 mensen te doden. De kwal heeft tentakels die wel drie meter lang kunnen worden. Na aanraking met de tentakels, die giftige netelcellen afschieten, kan een mens binnen drie minuten overlijden aan het gif. Tussen 1884 en 1996 zijn er aan de stranden van Queensland (Australië) ten minste 63 fatale gevallen bij de mens toegeschreven aan het gevolg van een steek van Chironex fleckeri. In Australië bestaat een goed georganiseerd waarschuwingssysteem tegen deze kwallen waarbij badstranden voor een bepaalde periode gesloten worden.
Bij het in aanraking komen met een stukje tentakel zal men een heftige pijn voelen, die binnen 90 seconden kan overgaan in verlies van het bewustzijn en stoppen van de ademhaling. De beste behandeling is de ademhaling te controleren en zo nodig mond-op-mondbeademing toe te passen, een arts of ambulance te bellen, de tentakel voorzichtig verwijderen. Daarna dient het slachtoffer zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te worden gebracht.

De kogelvis is erg giftig door de aanwezigheid van tetrodotoxine, een verlammend neurotoxine. De vis ontleent dit vergif aan een symbiotische bacterie en accumuleert het in een aantal organen en in de huid. Om die reden is de handel in en het serveren van kogelvis in Nederland bij de wet verboden. Het eten van kogelvis is in Japan nog steeds populair. Het eten van 'fugu' wordt er als een statussymbool gezien. De vis zelf draagt de status een delicatesse te zijn.

Japanse koks die fugu willen bereiden dienen jaarlijks een door de overheid verplicht examen met succes te hebben afgelegd om dit veilig en legaal te kunnen doen. Ondanks de strenge regelgeving komen in Japan jaarlijks nog tientallen mensen om het leven na het eten van fugu. De kogelvis wordt tegenwoordig ook industrieel gekweekt, waarbij wordt voorkomen dat de vissen giftige stoffen opbouwen en dus veilig kunnen worden gegeten.

Op het menu van de juvenielen staan ongewervelde dieren als insecten en kreeftachtigen, en kleine gewervelden als amfibieën, reptielen en zoogdieren. Grotere exemplaren schakelen over op grotere prooien als grotere vissen, vogels en andere gewervelden. Slechts af en toe wordt een heel grote prooi gegrepen. Dit kan uiteenlopen van buffels, apen en gedomesticeerd vee tot haaien. Ook mensen worden soms aangevallen. Bij veel soorten krokodilachtigen wordt de agressiviteit jegens mensen overdreven, maar de zeekrokodil wordt terecht als een van de gevaarlijkste soorten beschouwd, omdat jaarlijks een aantal mensen wordt aangevallen en gedood. De meeste menselijke slachtoffers waren niet oplettend, bijvoorbeeld feestende jongeren onder invloed van alcohol, toeristen die onbekende wateren betraden om te zwemmen.

Het gif van deze volledig terrestrische kikker is niet zo sterk dat het een mens kan doden, maar vooral in de natuur aangetroffen dieren kunnen behoorlijke irriterende reacties opwekken. Meestal verliest het kikkertje het meeste gif als hij in gevangenschap wordt gehouden, omdat een belangrijk deel van het gif in de prooidieren zit die in de natuur gegeten worden. De meeste predatoren laten het dier ongemoeid, zodat het ongehinderd rond kan springen.

De heldere kleuren en patronen van de konings slakken zijn aantrekkelijk voor het oog, en daarom pakken meerdere mensen hem op en houden ze in hem hun hand voor een tijdje. Dit is riskant, omdat de slak zijn harpoen vaak afvuurt in deze situaties. Bij de grotere soorten koningsslak kan de harpoen soms door de huid of door kleding heen schieten.

De vijfstreepschorpioen is een schorpioen uit de familie Buthidae. Het is één van de giftigste schorpioenen ter wereld. Het gif van deze soort bevat verschillende neurotoxinen en heeft een lageLD50.

Een steek van deze schorpioen zal zeer pijnlijk zijn, maar er is een kleine kans dat een gezonde volwassene er aan zal overlijden. Jonge kinderen, ouderen of mensen met een slechte gezondheid lopen hierop echter een veel groter risico.

De vijfstreepschorpioen komt voor in Noord-Afrika, het Nabije Oosten en op het Arabisch Schiereiland.

De kafferbuffel is een grote, sterke buffel met korte poten, een gespierde nek en een grote kop met een brede snuit en grote oren. Het is het grootste holhoornige hoefdier van Afrika. Hij heeft een korte vacht. Volwassen kafferbuffels zijn meestal rood tot donkergrijs of zwart. Jongere dieren zijn meestal roodachtig bruin van kleur. De onderzijde en de kin zijn lichter van kleur, tot roomwit. De staart is lang en eindigt in een zwarte kwast. De oren zijn groot, rond en met kwastjes. Zowel mannetjes als vrouwtjes hebben zware, zijwaarts krullende hoorns. De hoorns zijn goede wapens tegen predatoren. De grootte en vorm van de hoorns verschillen per regio, ondersoort, geslacht en leeftijd. Oude stieren hebben de grootste hoorns.